1 Kings 2

CHAPTER 2

David Gives Charge to Solomon

1και ήγγισαν αι ημέραι Δαυίδ του αποθανείν αυτόν και ενετείλατο τω υιώ αυτού Σολομώντι λέγων 2εγώ ειμι πορεύομαι εν οδώ πάσης της γης και ισχύσεις και έση εις άνδρα 3και φυλάξεις την φυλακήν κυρίου του θεού σου του πορεύεσθαι εν ταις οδοίς αυτού φυλάσσειν τας εντολάς αυτού και τα δικαιώματα και τα κρίματα και τα μαρτύρια αυτού καθώς γέγραπται εν τω νόμω Μωυσή ίνα συνιής πάντα α ποιήσεις και πανταχή ου αν επιβλέψης εκεί 4όπως στήση κύριος τον λόγον αυτού ον ελάλησε περί μου λέγων εάν φυλάξωσιν οι υιοί σου την οδόν αυτών του πορεύεσθαι ενώπιόν μου εν αληθεία εν όλη καρδία αυτών και εν όλη ψηχή αυτών λέγων ουκ εξαρθήσεταί σοι ανήρ από του θρόνου Ισραήλ 5και νυν συ οίδας α εποίησε μοι Ιωάβ υιός Σαρουϊα και α εποίησέ τοις δυσίν άρχουσι των δυνάμεων Ισραήλ τω Αβενήρ υιώ Νηρ και τω Αμεσσά υιώ Ιεθέρ και απέκτεινεν αυτούς και έταξε τα αίματα πολέμου εν ειρήνη και έδωκεν αίμα αθώον εν τη ζώνη αυτού τη εν τη οσφυϊ αυτού και εν τω υποδήματι αυτού τω εν τω ποδί αυτού 6και ποιήσεις κατά την σοφίαν σου και ου κατάξεις την πολιάν αυτού εν ειρήνη εις άδου 7και τοις υιοίς Βερζελλί του Γαλααδίτου ποιήσεις έλεος και έσονται εν τοις εσθίουσι την τράπεζάν σου ότι ούτως ήγγισάν μοι εν τω φεύγειν με εκ προσώπου του αδελφού σου Αβεσαλώμ 8και ιδού μετά σου Σεμεϊ υιός Γηρά υιός του Ιεμενί εκ Βαουρίν και αυτός κατηράσατό με κατάραν οδυνηράν εν τη ημέρα η επορευόμην εις παρεμβολάς και αυτός κατέβη εις απάντησίν μου επί τον Ιορδάνην και ώμοσα αυτώ εν κυρίω λέγων ει θανατώσω σε εν ρομφαία 9και ου μη αθωώσης αυτόν ότι ανήρ σοφός ει συ και γνώση α ποιήσεις αυτώ και κατάξεις την πολιάν αυτού εν αίματι εις άδου

The Death of David

10και εκοιμήθη Δαυίδ μετά των πατέρων αυτού και ετάφη εν τη πόλει Δαυίδ 11και αι ημέραι ας εβασίλευσε Δαυίδ επί Ισραήλ τεσσαράκοντα έτη εν Χεβρών εβασίλευσεν επτά έτη και εν Ιερουσαλήμ εβασίλευσε τριάκοντα και τρία έτη 12και Σολομών εκάθισεν επί του θρόνου Δαυίδ του πατρός αυτού και ητοιμάσθη η βασιλεία αυτού σφόδρα 13και εισήλθεν Αδωνίας υιός Αγγίθ προς Βηρσαβεαί την μητέρα Σολομώντος και προσεκύνησεν αυτή και είπεν ειρήνη η είσοδός σου και είπεν ειρήνη 14και είπεν λόγος μοι προς σε και είπεν αυτώ λάλησον 15και είπεν αυτή συ οίδας ότι εμοί ην η βασιλεία και επ΄ εμέ έθετο πας Ισραήλ το πρόσωπον αυτών εις βασιλέα και επεστράφη η βασιλεία και εγένετο τω αδελφώ μου ότι παρά κυρίου ην αυτώ 16και νυν αίτησιν μίαν εγώ αιτούμαι παρά σου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου και είπεν αυτώ Βηρσαβεαί λάλει 17και είπεν αυτή είπον δη προς Σολομώντα τον βασιλέα ότι ουκ αποστρέψει το πρόσωπόν σου και δώσει μοι την Αβισάγ την Σουναμίτιν εις γυναίκα 18και είπεν Βηρσαβεαί καλώς εγώ λαλήσω περί σου τω βασιλεί 19και εισήλθε Βηρσαβεαί προς τον βασιλέα Σολομώντα λαλήσαι αυτώ περί Αδωνίου και εξανέστη ο βασιλεύς εις απάντησιν αυτής και προσεκύνησεν αυτήν και εκάθισεν επί τον θρόνον αυτού και ετέθη θρόνος τη μητρί του βασιλέως και εκάθισεν εκ δεξιών αυτού 20και είπεν αυτώ αίτησιν μίαν μικράν εγώ αιτούμαι παρά σου μη αποστρέψης το πρόσωπόν μου και είπεν αυτή ο βασιλεύς αίτησαι μήτερ εμή ότι ουκ αποστρέψω σε 21και είπε δοθήτω δη Αβισάγ η Σουναμίτις τω Αδωνία τω αδελφώ σου εις γυναίκα 22και απεκρίθη ο βασιλεύς Σολομών και είπε τη μητρί αυτού και ινατί συ ήτησαι την Αβισάγ τω Αδωνία και αίτησαι αυτώ την βασιλείαν ότι ούτος ο αδελφός μου ο μέγας υπέρ εμέ και αυτώ Αβιάθαρ ο ιερεύς και αυτώ Ιωάβ υιός Σαρουϊα αρχιστράτηγος εταίρος 23και ώμοσεν ο βασιλεύς Σολομών κατά του κυρίου λέγων τάδε ποιήσαι μοι ο θεός και τάδε προσθείη ότι κατά της ψυχής αυτού ελάλησεν Αδωνίας τον λόγον τούτον

Solomon Puts Adonijah to Death

24και νυν ζη κύριος ος ητοίμασέ με και έθετό με επί τον θρόνον Δαυίδ του πατρός μου και αυτός εποίησέ μοι οίκον καθώς ελάλησέ κύριος ότι σήμερον θανατωθήσεται Αδωνίας 25και εξαπέστειλεν ο βασιλεύς Σολομών εν χειρί Βανέου υιόυ Ιωδαέ και ανείλεν αυτόν και απέθανεν 26και τω Αβιάθαρ τω ιερεί είπεν ο βασιλεύς απότρεχε εις Αναθώθ εις τον αγρόν σου ότι ανήρ θανάτου ει συ και εν τη ημέρα ταύτη ου θανατώσω σε ότι ήρας την κιβωτόν της διαθήκης κυρίου ενώπιον Δαυίδ του πατρός μου και ότι εκακουχήθης εν πάσιν οις εκακουχήθη ο πατήρ μου 27και εξέβαλε Σολομών τον Αβιάθαρ του μη είναι εις ιερέα τω κυρίω του πληρωθήναι το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν επί τον οίκον Ηλί εν Συλώ 28και η ακοή ήλθεν έως Ιωάβ υιόυ Σαρουϊα ότι Ιωάβ ην κεκλικώς οπίσω Αδωνίου και οπίσω Σολομώντος ουκ εξέκλινε και έφυγεν Ιωάβ εις το σκήνωμα του κυρίου και κατέσχε των κεράτων του θυσιαστηρίου

Solomon Puts Joab to Death

29και απηγγέλη τω Σολομώντι λέγοντες ότι πέφευγεν Ιωάβ εις την σκηνήν του κυρίου και ιδού κατέχει των κεράτων του θυσιαστηρίου και απέστειλε Σολομών τον Βανέαν υιόν Ιωδαέ λέγων πορεύου και άνελε αυτόν 30και ήλθε Βανέας προς Ιωάβ εις την σκηνήν κυρίου και είπεν προς αυτόν τάδε λέγει ο βασιλεύς έξελθε και είπεν Ιωάβ ουκ εκπορεύομαι ότι ώδε αποθανούμαι και επέστρεψε Βανέας και είπε τω βασιλεί λέγων τάδε λελάληκεν Ιωάβ και τάδε αποκέκριταί μοι 31και είπεν αυτώ ο βασιλεύς πορεύου και ποίησον αυτώ καθώς είρηκε και άνελε αυτόν και θάψεις αυτόν και εξαρείς σήμερον το αίμα ο εξέχεεν Ιωάβ δωρεάν απ΄ εμού και από του οίκου του πατρός μου 32και επέστρεψε κύριος το αίμα της αδικίας αυτού εις κεφαλήν αυτού ως απήντησε τοις δυσίν ανθρώποις τοις δικαίοις και αγαθοίς υπέρ αυτόν και απέκτεινεν αυτούς εν ρομφαία και ο πατήρ μου Δαυίδ ουκ έγνω τον Αβενήρ υιόν Νηρ αρχιστράτηγον Ισραήλ και τον Αμασά υιόν Ιεθέρ αρχιστράτηγον Ιούδα 33και αποστραφήτω τα αίματα αυτών εις την κεφαλήν αυτού και εις την κεφαλήν του σπέρματος αυτού εως αιώνος και τω Δαυίδ και τω σπέρματι αυτού και τω οίκω αυτού και τω θρόνω αυτού γένοιτο ειρήνη παρά κυρίου έως αιώνος 34και ανέβη Βανέας υιός Ιωδαέ και απήντησεν αυτώ και εθανάτωσεν αυτόν και έθαψεν αυτόν εν τω οίκω αυτού εν τη ερήμω 35και έδωκεν ο βασιλεύς τον Βανέαν υιόν Ιωδαέ αντ΄ αυτού επί την στρατιάν και τον Σαδώκ τον ιερέα έδωκεν ο βασιλεύς εις ιερέα πρώτον αντί Αβιάθαρ

Solomon Puts Shimei to Death

36και αποστείλας εκάλεσεν ο βασιλεύς τον Σεμεϊ και είπεν αυτώ οικοδόμησον σεαυτώ οίκον εν Ιερουσαλήμ και κάθου εκεί και ουκ εξελεύση εκείθεν ουδαμού 37και έσται εν τη ημέρα της εξόδου σου και διαβήση τον χειμάρρουν τον Κεδρών γινώσκων γνώση ότι θανάτω αποθάνη το αίμά σου έσται επί την κεφαλήν σου 38και είπε Σεμεϊ προς τον βασιλέα αγαθόν το ρήμα ο ελάλησας κύριέ μου βασιλεύ ούτω ποιήσει ο δούλός σου και εκάθισε Σεμεϊ εν Ιερουσαλήμ τρία έτη 39και εγένετο μετά τρία έτη και απέδρασαν δύο δούλοι Σεμεϊ προς Αχίς υιόν Μααχά βασιλέα Γεθ και απήγγειλαν τω Σεμεϊ λέγοντες ιδού οι δούλοί σου εν Γεθ 40και ανέστη Σεμεϊ και επέσαξε τον όνον αυτού και επορεύθη εις Γεθ προς Αχίς του εκζήτησαι τους δούλους αυτού και επορεύθη Σεμεϊ και ήγαγε τους δούλους αυτού εκ Γεθ 41και απήγγελη τω Σολομώντι λέγοντες ότι επορεύθη Σεμεϊ εξ Ιερουσαλήμ εις Γεθ και ανέστρεψε 42και απέστειλεν ο βασιλεύς και εκάλεσε τον Σεμεϊ και είπε προς αυτόν ουχί ωρκισά σε κατά του κυρίου και επεμαρτυράμην σοι λέγων εν η αν ημέρα εξέλθης εξ Ιερουσαλήμ και πορευθής εις δεξιά η αριστερά γινώσκων γνώση ότι θανάτω αποθάνη και είπας μοι αγαθόν το ρήμα ο ήκουσας 43και τι ουκ εφύλαξας τον όρκον κυρίου και την εντολήν ην ενετειλάμην κατά σου 44και είπεν ο βασιλεύς προς Σεμεϊ συ οίδας πάσαν την κακίαν σου ην οιδεν η καρδία σου α εποίησας Δαυίδ τω πατρί μου και ανταπέδωκε κύριος την κακίαν σου εις κεφαλήν σου 45και ο βασιλεύς Σολομών ευλογημένος και ο θρόνος Δαυίδ έσται έτοιμος ενώπιον κυρίου εις τον αιώνα 46και ενετείλατο ο βασιλεύς Σολομών τω Βανέα υιώ Ιωδαέ και εξήλθε και ανείλεν αυτόν και απέθανε